Cylchgronau Cymru

Chwiliwch trwy dros 450 o deitlau a 1.2 miliwn o dudalennau

Y ¥ASG; 9tt ëÿltlÿtmw §ẅî at RHIF C—AWST, 18G8.—CYF. T. ÍIANES IESU. l'ENNOD VI.—YK YMGYSSEGJUAD. Gun Alwyn 'J'reyoiî. Mat. iii. 13-17 ; Marc i. 9-11 ; Luc iii. 21- 23.—Mewn trefn i anrhydeddu deddf new- ydd teyrnas nefoedd, gedy Iesu ddinas ci ieuenctyd, a gwlad ci ddinodedd, am gy- hoeddusrwydd glanau yr Iorddonen. Yni- ddengys nad oedd yn mwriad y Mcsiah i. anrbydeddu Galilea, a gosod bri ar Nazar- eth, trwy ymgyílwyno ei hun i wasanaeth dynoliaeth ddirywiedig o fewn y naill, nac yn nherfynau y llall. Ilawlio ei Pesiah- yddiaeth oedd un o'i ddirgymhellion cryfaí' i ymadacl â gwlad ei ieucnctyd; ond yr oedd y gydnahyddiaeth lion i gacl ei rhoddi iddo, nid yn nghanol poblogaeth haner paganaidd Galilea, nid yn mhrescnoldcb dynion mor eithafol ddirywiedig â phrcs- wylwyr gwlad cysgod angau—ftbrdd y môr —Galilea y Ccnedloedd. Daeth yr Icsu o gryn bcllder i dalu ufudd-dod i'r ordinhad a weinyddid gan ci llagredegydd enwog. Dacth wrtho ei hun. Yr oedd y dyfodiad hwn o eiddo yr Iesu yn sicr o effeithio yn fawr ar ei lwybr dyfodol. Gallasai anfon eenadwri at Ioan i beri iddo ymweled âg ef; na, yr oedd yn rhaid i'r weithred gyntaf, fcl y ddiwcddaf o'i ci.!do, gynwys ynddi ei hun elfcnau ufudd-dod di- ymwad. Arddengys y weitíired hon ei awydd a'i benderfyniad i fod mewn undeb âg amcan- ion amlygedig y Nefoedd, a rhedeg i mewn i ffrydiau trefniant Duw. Nid ocdd ef am ymgadw rhag rhoddi perfl'aitb ufudd-dod i'r 21 deddfau hyny o eiddo y Nef a allent aw- grymu ei fod ef, fel eraill—pawb eraill o'r teulu dynol, yn bechadur. Ond yr ydym i ddeall, er hyny, mai er mwyn pechaduriaid y cymerodd cfe ei fedyddio. Nid ydym i ddeall fod ymddygiad Iesu yn ymostwng i'r ordinhad mewn un modd yn awgrymu eithriadau yn ci gofynion, yn ei dybcn, nac yn ansawdd cymcriad moesol ei gwrth- ddrycliau. Yr ydym yn deall fod Icsu yn y weithred hon, fel pob gwcithred arall, wedi cyfrywio (identificd) ei hun â chyflwr pecbadurus a dirywiedig dyn. Ac er na dderbyniodd Iesu ei hun un daioni union- gyrchol o fedydd (h.y., mcgys ag y derbyn- ia pob credadyn edifeiriol); eto, ymddeng- ys, trwy fyned i mewn i'r ordinhad, iddo ci mcwnol oreuro â gwirioncdd, â rhinwedd, âg ysbryd a meddwl. Gwelai Iesu ynddi, nid yn unig arlun awgrymiadol a pherffaith o gymeriad dynion, ac o ddefnydd eu glan- had ; ond hefyd y tìaith bwysicaf yn hanes ei fywyd ci hun, ei diweddglo—ei angau. Daeth Mab Duw at ddynion trwy fedydd dwfr. Dechreuodd fyw fel Ceidwad yn yr Iorddonen ; a therfynodd yr un bywyd— aeth at ei Dad—trwy fedydd o waed a phoenau ; esgynodd i Wlad yr Addewid— j nef—ar ol croesi dyfroedd yr hen afon pan oeddynt yn llifo dros eu ceulanau. Mcwngair,yroedd bywyd Iesu yn gorwedd rhwng bedydd Ioan a'i ddyoddefladau. Ac mewn ystyr arbenig, y mac yr eglwys i fyw