Cylchgronau Cymru

Y CYFAILL. Cyírol XXVH. TACHWEDD, 1864. Rliifyu. 3S3. DABLITHIAU DUWINYDDAWL. ÜSradunian at wasanaeth yr Efrydgnr. | DARLTTH KHIF III. Qogwyddiad.au Prìodol wrth efrydu Duicínyddiaeth. I. Cymhwysderau Bliagfiaenol.—Dau beth yn dybîedig: I. Galluoedd naturiol da. 2. Duwioldeb di- ragrith. II. Y gogwyddiadau gyda piia rai y dylai efryd- iad Duwinyddiaeíh gaél ei ddwyn yn mlaen. Lle y ceir y ddau beth blaenorol fel cym- hwysderau gwreiddiol, geill y cyfryw ddechreu yr efrydiaeth : wrth ei dilyn y ralaen y mae y pethau caDlynol yn angenrheidiol er llwydd- iant:— 1. Cariad y Gwirionedd. 2. Hyddysgedd, neu barodrwydd i gyineryd dysg. 'à. Ymrodd- iad meddwl. -i. Dyíal-barhad. 5. Amynedd. 6. Trcfn. 7. Gŵyldur. 8. Gosiyngeiddrwydd. 9. Parch i'r Ysgrythvrau Santaidd. 10. Tym- ber ddifrifol. HI. Pethau y dylid eu cael bob amser mewn ef- rydwyr Duwinyddiacth, ag y dylem hwy eu cadw mewn golwg yn barhaus. 1. Sèl dros ogoniant, Duw, a theyrnas y Gwaredwr. 2. Yr haelfrydedd gwresocaf at holl deulu dynolryw. 3. En derchafiad mewn gwybodaeth er mwyn eu hiachawdwriaeth eu hunain. 4. Cysegriad teilyngwiw mewn bywyd. 1.) Efeîychiad mewnol o fywyd Crist. (2.; byD- hwyr naturiol da. (3.) Ýmarweddiad difrif- ddwys ac urddasol. (4.) Ymddyddanion addas a phriodol-i'w cymeriad. (5.) Parodrwydd eg- niol at bob gweithred dda. LrrFEAtr Eglubhaol.—Watt'B Humble Attampt, 7 —45. Cotton Mather'8 Student, 1—29. Baxter'a Coun- 8el to Young Mon, page 86—169. Anerchiad i Efryd- wyr Duwinyddiaeth, gan Brown, yn rhagâaenu ei "Olwg öryno," &c. 21 Y MESSIAH. [Parhad o du dal. 303.] Yr oedd teimladau Judas Iscariot a theimlad- au Mair ieuanc yn dra gwahanol tu ag at yr Iesu. Nid oedd dim yn ormod na dim yn rhy dda gan Mair i'w wneyd iddo ; mae yn enc'nio nid yn unig ei ben, ond ei draed. Go'.chai ei draed yn gyntaf â'i dbgrau, a sychai hwynt .i'i gwallt. Dyma lle cafodd awen Peraidd Gab- iedydd y Cymry y dr;,ohfed.lwl o " Wylo cariad pur yn ddagran melus iawn.' Mynai Judas ei beio a'i ŵrJBtäu ; ond mae yr Iesu ei hun yn ei hamddiffyn, ac yn traddodi molawd iddi—" Hi a wnaeth weithred dda ar- naf fi. Yn wir, meddaf i ẁwi, pa le bynag y pregethir yr efengyl hon am y deyrnas yn yr holl fyd, mynegir yr hyn a wnaeth hon hefyd, er coffa am dani." Mor wirioneddol y cyfiawa- ir ymadrodd yr Iesu. Mae ei henw yu glodfawr trwy yr holl fyd. Ennillwyd llawer caloi» i garu yr Iesu wrth edrych ar brydferthwch duw- ioldeb Mary o Bethania. Mae ei barlun (picture) wedi ei dynu i'r by w gan bin yr Yögrií'enydd Santaidd, ac y mae yn cael ei arddangos 1* miloedd, pa le bynag y pregethir yr Efengyl am y deyrnas trwy y byd mawr. Llawer ym- drech dreulfawr, gaied, sydd wedi bod ar hyá ein daiar gan ddynion uchelgais i gadw eu henw mewn coffadwriaeth i'r oesoedd dyfodol; ond pan y bydd eu cöffadwriaeth hwy wedi malurio yn llwch, ac wedi ei gymysgu â'r pridd a'r clai o'i amgylch, bydd son am enw a chariad Mair, y ferch ieuanc dduwiol, brydfeistft üon, yn cael ei siarad yn barchus gan fyd llawn o ddynion tra parhao haul i dywynu er ein dai- ar. Sonir yn barchus am dani yn y neuadd freninol; ar y môr, gan y rhai sydd yn myned i waered mewn llongau ; ar ael y mynydd, gan y bugail wrth wylio ei braidd; a chlywir y bychan gwirion yn lispio ei henw wrth sylla í fyny yn serchog i wyneb eî fam dduwiol, pan