Cylchgronau Cymru

Y DRYSORFA. Ehip.XCIX.] MAWETH, 1855. [Lltfjr IX. ẅoîfyata u ŵjtfliiaîtjiint. ANWIEEDD Y PETHAU SANCTAIDD. Preseth a draddodwyd gan y Parch. John Davies, Nerquis. ExodüS xxviii. 36—38 : "Gwna hefyd ddalen o aur coeth, a nâdd arni, fel naddiadau sêl, SANCrElDDRWYDD i'r Aríîlwydd. A gosod hi wrth linyn o sidan glas, a bydded ar y meitr; o'r tu blaen i'r meitr y bydd. A hi a fydd ar dalcen Aaron, fel y dygo Aaron anwiredd y pethau sanctaidd a gysegro meibion Israel yn eu holl roddion sanctaidd ; ac yn wastad y bydd ar ei daleen ef, fel y byddo iddynt ffafr ger bron yr Arglwydd." Mae y bennod hon yn cynnwys dar- luniadau o wisgoedd sanctaidd yr arch- offeiriad, a'r offeiriaid eraill, sef Aaron a'i feibion. Yn y mynydd y cafodd Moses y portrëad o hyn. Defnydd y gwisgoedd ydoedd aur, sidan glas, por- phor ac ysgarlad, a llian main. Byddai mwy o'r naill ddefnydd yn y naill ran, a mwy o'r defnydd arall mewn rhanau eraill o'r gwisgoedd hyn. Maent yn cael eu gosod allan yn y bennod mewn wyth dosbarth, ac yr oedd manylrwydd mawr yn perthyn i'r holl ddosbarthiad- au, a'r cyfan i ddyben, fel arwyddion o bethau ysbrydol. Yn y testun y ddalen aur a osodir allan. f Gwna hefyd ddalen o aur coeth," neu aur pur—aur wedi ei goethi yn tán, a hwnw i gael ei wneyd yn ddalen neu blate. Dywedir wrthym mai íled dau fys oedd y ddalen hoa, ac am ei hÿd ei bod yn cyrhaedd o glust i glusfe. - Yr oedd i'w gosod " wrth linyn o, sidan glas" ar y meitr, o'r tu blaen idd'o. Y meitr oedd y wisg oedd gaa ýr^choöeiriad am ei ben, fel cap, ac nid yn annhebyg o ran Mn i fonhet merch. Níd oedd yr archoffeiriad i weúii yn ei swydd ieb y meitr. Yn y weledigaeth am Josuah yr archoffeiiiad, cyn -iddo -gaél gẅeinydäu yn swyddol, dywedirj "Ithoddant feitr teg am ei foen e£ Ehywbeth tebyg i'r meitr archoffeiriadol o ran llûn oedd yr hyn a ddis|yn4d"d ar ddydd y Pentecost ar yr Apostolion.. Yr oedd meitr o dân yn weledig ar eu penau, yn eistedd ar bob un o honynt. Mae y ddalea aur ar y meitr ya cael ei galw weithiau yn goron o aur, megys yn Exod. xxix. 6, a xxxix. 30, 31. Yr oedd.hi yn cael ei rhoddi wrth linyn o sidan glas i'w dal i fyny ar y meitr. Dyma yr archoffeiriad bellach wedi ei goroni; ac felly y dy- wedir am Grist, ei fod yn offeiriad ar ei freninfainc. Yr oedd raid naddu ar y ddalen aur fel ar sêl: tori llythyreaau yn yr aur, yn debyg fel â'r sêl sydd yn cael ei rhoddi ar y cŵyr Wrth selio llythyr. Wedi naddu y llythyrenau ar neu yn yr aur, byddant yn aros yno fel nad allo neb eu rhwbio i ffordd. A dyma y geiriau a argreffir, Sanotbidd- rsvydd i'ii AitaLWYDD, mewn llythyr- enau plain ac amlwg i'r addolwr. "A hi a fydd ar dalcen Aaron, fel y dygo Aaron anwiredd y pethau sanct- aidd a gysegro meibion Israel yn eu holl roddion sanctaidd." Wrth rodd- ion sanctaidd meibion Israel, yr ydym i ddeall eu hoífrymau a'u haberthatì, yr hyn a arferid yn gyson ganddynt. Er eu bod yn rhoddion sanctaidd o ran dyben eu cyfìawniad, nis gaUai Duw eu cymei*adwyo oherwydd diffyg sancteiddrwydd yn yr addolwyr. Ond os nad oedd digon o sancteiddrwydd ynddynt hwy, yr oedd digon ar y" ddalen sur» Yr oedd sancteiddrwydd perffaith (yn gysgodol) yno. Trwyddi hir byddai iddynt ffaff, neu gymeradwy- aeth, ger bron yr Arglwydd. Yr oedd