Cylchgronau Cymru

Chwiliwch trwy dros 450 o deitlau a 1.2 miliwn o dudalennau

Y DllYSOUFA. Rhif. LXVII.J GORPHENAF, 1852. [Llyfr VI. £rnttljate a ẃjfBfetjiflit. BYR WAITH YR ARGLWYDD AR Y DDAEAR.* " Canys efe a orphen ac a gwtoga y gwaith mewn cyfiawnder: oblegyd byr waith a wna yr Àrglwydd ar y ddaear." Rhuf. ix. 28. Mab'b apostol yma yu coftau geiriau Esaia, (pen. x. 22, 23,) yn ol y cyfieith- iad Groeg o'r Hen Destameut ag oedd y pryd hwnw mewn arferiad cyfiredin. Yr un ystyr sydd i'r ymadrodd fel y mae'n sefyll yn Esaia ac y codir ef gan Paul; a'r ystyr hono sydd mewn sylw- edd fel hyn:—Er yr addewid a rodd- wyd i Abraham y byddai ei had, plant Israel, fel y tywod ar fiu y môr mewn rhifedi,—yr hon addewid, yn ei hystyr ysbrydol a thymorol, sydd yn sefyll yn sicr ac a raid gacl ei chyflawni,—eto gall adeg ddygwydd yn mha un y bydd barnedigaethau yr Arglwydd mor gyf- lym a disymwth yn eu dyfodiad, a mor ëang yn eu cwmpas, fel mai gweddill yn unig a achubir. Nid yw y sicrád cyftrediuol o had aneirif i Abraham, a thyrfa ddirifedi i Jacob, mewn un modd yn annghyson neu yn annghyd- fynedol â'r cyfryw ymweliadau o Ddwyfol ddigofaint ag a wna i ddiang- fa hyd yn nod ychydig nifer ymddan- gos fel gwyrth o drugaredd ;—"Cyd byddai nifer meibion Israel fel tywod * Allan o Bregeth gau y Parch. Dr. Candlish, Edinburgh. Cyìnhellid yr ysgrifeiiydd i gyhoeddi y Bregeth hon yn gyíiawn yn y Gymraeg; a phan ofynwyd caniatàd yi awdwr, (yr hwn sydd adua- byddus i'n darllenwyr yn gyffredin fel un o brif wemidogion yr Eglwys liydd,) efe a'i rhoddodd yu ebrwydd, gan ddywedyd mai líawenydd calon id'do fyddai elywed fod y bregeth hon neu uiuhyw lyfr al™ °'i ei<hlo o ryw fuddioldeb yn mysg enw'ad crefyddol y mae ganddo gymaiut o barch a sereh- awgrwyddato. Wedidyfalystyriaeth,pafoddbynag, bamwyd mai gwell fyddai cyhoeddi pigion o'r Bre- geth yn y Drysoufa; a gobeithir v bydd yr hvn a ddyfynwyd yn gyme.'adwy a budd'iol. CyFIllîS NjiWYUL». y môr, gweddill a achubir" (ad. 27). Gellir yn enwedigol edrych ar yr achubiaeth hon o ryw weddill bychan yn y goleu yma, pan ystyrir natur yr yniweliadau a arddangosir. Y maent o natur ag sydd yn golygu gweithrediad pur benderfynol a ther- fynol ar ran Duw. Maent yn ffurfio diweddglo neu derfyniad i gylch o weithrediadau yn rhagluniaeth Duw er profi meddyliau a chalonau dynion. Hwy a gyfansoddant derfyniad barnol tymor neu amser hirfaith o jnnaros. Dieithr-waith barnol yr Arglwydd ydyw, yn dirwyn i fynu un neu ragor o oruchwyliaethau ei nir-amj-nedd a'i ras achubol. Ni ellir oedi y darfodiad ar- faethedig a phenderfynedig ddim yu hwy. Mae'n rhaid iddo bellach lifo drosodd mewn cyfiawnder, a gwneyd yr holl dir yn anughyfanedd (Es x. 22, 23). Ac er mor hir y gaU yr oediad blaenorol fod wedi bod, mae cyflawn- iad y ddedfryd >ti awr mor llwyr ag ydyw yn dost. Mae'r Arglwydd mewn brys. O'r braidd y gall oddef amser hyd yn nod i weddill ddianc a bod yn gadwedig. Ac ar ddirmygwyr ei ym- aros, gellid meddwl agos ei fod ar frya i wneyd pen ar gymeryd dial. Ac y mae ei ddieithr-waith yn waith cyflym hefyd ;—" Canys efe a orphen ac a gwtoga y gwaith mewn cyfiawnder ; oblegyd byr waith a wna yr Arglwydd ar y ddaear." Fcl y mae'n sefyll yn y testyn, y prif ddrychfcddwl a áeflir allan»ydyw