Cylchgronau Cymru

Y DRYSORFA. Hh !F. CXXXV.] MAWRTH, 1842. [Llyfr XII. DUWINYDDIAETH PREGETH, * dr, draddocìwyd yan Morris Jones, Corris, Weirion, y Sabboth diweddaf cyn ei far- w°laeth, oddiar Heb. ix. 27. 'Ac ^egis y gosodwyd i ddynion farw unwaith, ac wedi hyny bod barn."—Hbb. ix. 27. be1?latt8r syacl San V'1' Apostol, yn niwedd y \t' n®& hon, ydyw profi ibd abérth Crist yn Stil, r"*gori ar yr holl aberthau dan y ddeddf tyjj^on'iol, a bod y Testament Newydd ^ed' Gl 8uclarnhau â gwaed,—y testamentwr uj ' niarw,gan hynv fod yr holladdewidion P; gryin. Sj a.n °ecia Moses yn cadarnhau eyfammod *atvî vn? Huw a'i bobl, efe a gymerodd d(vf, .j101 a geifr, ac a'i cymysgodd gyda Hw1',1 w wneud yn deneu; wedi hyny cy- fyn°üa, sypyn o wlan porphor i'w sugno i yn , 0r cawg, a thusw o isop i'w tlaenellu hon nau' ac a daenellodd un hanner o yt ° ar y Hyfr, yr hwn oedd yn agored ar fej or> 'w gyssegru i wasanaeth sanctaidd, ün í n,cynwys y cyfammod yr oedd Duw yn olj aicl ynddo; a'r hanner arall ar y bobl a.jl .eu» fe allai, eu cynnrychiolwyr, y deg- hyn , ?ain» fel y Maid arall. Yr oe'dd yn rwV(j',e'yd lanhâd cysgodol oddiwrth halog- ia(l d 8eremoniol, ac fe allai fod y cymysg- 8**-al W^r a 8waeci yn cysgodi y dwfr a'r g,vaed a (1aaetn 0,i ystlys sanctaidd ef,—y °<ì. 7r,Sydtl yn glanhau oddiwrth bob pech- Cỳf„ wy ei waed ef y cadarnhawyd y liQjj ^od Gras, rhwng Duw yn Nghrist a'r i'e ac^lr°-inwyr> ac y inae ei addewidion yn arU ^? ainen ynddo ef i'r holl rai a gred- g\v,J Aberthodd Crist ei hun unwaith, a U^r j6 n anfeidrol fwy yr unwaith hwnw y byd ? a°erthan a laddwyd er dechreuad HtL ' Unwailn yn niwedd y byd yr ym- Ul»Prfh0SOc1a e^e» * ddileu pechod, trwy ei ar n n eì «un. Yr oedd Crist yn feddiannol abmi y troseddwr, yr hyn nid oedd yr der w au ereill. Pan oedd cleddyf cyfìawn- dem. e deffro yn ei erbyn ef, yr oedd wedi yn erbyn y natur a bechodd; ac yr oedd undeb y ddynoliaetb â pherson an* feidrol Mab Duw yn peri ei bod yn abl x gynnal ergydion Dwyfol gyfiawnder. Marw oedd y gosb osodedig am bechu, ac wrth ddytddef cosbedigaeth ei bobl bu Crist farw unwaith: nis gallasont hwy byth ddyoddef hyd eithaf y gofynion, ond dyoddefodd Crist ues talu yrhatling eithaf: nisgallasai fod haeddiant yn eu dyoddefiadau hwyr, ond yr oedd aníeidrol werth a haeddiant yn nyoddefiadau Crist, canys yr oedd y gyfraith yn ei galon ef, a chariad p'ur oedd yn ei ys- gogi i ddyoddef y cwbl. Yr oedd mawredd ei berson, y sefyllfayr oedd ynddi, ynghyd a'r egwyddor oecld yn ei gyinell, yn peri fod anfeidrol werth yn yr hyn oll a wnaeth;— trwy farw unwaith fe ddygodd ymaith bech- odau llawer. Oddiwrth y testun, sylwaf ar y ddau fatter canlynol:— I. Marw. II. Yr byn sydd yn ei ganlyn. 1. Marw.—Dywedir yma ei fod yn osod- iad ; ac mewn porthynas iddo sylwaf J. Pwy ydyw y gosodwr. 2. Pa fath osodiad ydyw. 3. Yr achos o'r gosodiad. 4. A phwy y mae yn dwyn pertbynas, 1. Pwy yw y gosodwr ? Duw oedd y go- sodwr yu nbragywyddoldeb diddechreu, cyn creu dyn nac an'gel. Fe ragwelodd Duw y byddai i'w gyfraith gael ei throseddu, ac yn y rhagolygiad hwnw fe osododd fod marw yn gyflog pechod. Mae yn rhaid i ni ddeall mai nid peth newydd a dieithr i Dduw oedd pechod, pan y torodd gyntaf allan yn ei ymerodraeth; byddai hynny yn feddwl tra anheilwng am y Duw mawr, yr hwn sydd yn gwybod y diwedd o'r dechreu, ao er cynt yr hyn ni wnaed etto. Nid oes dim yn newydd iddo ef; yr oedd efe wedi rhagweled pechod cyn iddo dori allan, ac wedi rhag- osod y gosb briodol iddo. Nid ydym i feddwì chwaith na allasai Duw rwystro i bechod gymeryd lle,byddai hyny yu feddwl rhy isel am yr Hollalluog; etto nid oedd hyn yn gosod un angenrheidrwydd ar yr un o'i greaduriaid i bechu,—yr oedd hyny wedi