Cylchgronau Cymru

RIENI, PARHEWCH I WEDDIO DROS EICH PLANT ANNYCHWELEDIG. Gwydoom fod y Winllan yn cael ei chroesawu i deu- luoedci lauer, a'i darllen gan ganoedd o rieni crefydclol, a chyda'r cyfryw yr ydym yn dymuno dechreu yn ne- chreu y äwyddyn. Llawer tad a mam grefyddol a adwaenom sydd wedi bod am flynyddau yn galaru uwch ben cyrlwr ysbrydol eu plant annychweleclig. Y mae y mab yn tyfu i fyny yn wyllt ac annuwiol, a'r ferch yn falch, gwamal, ac anys- tyriol. Y mae y plant yma wedi bod yn wrthddrychau eu gofal manwl, a'u gweddiau dyfal, er y dydd eu gan- wy<l. Er y dydd pan orweddent yn fubanod diniwaid yn y cryd hyd yn awr, y mae miloedd o oclieneidiau llwythog wedi cu dyrchafu ar eu rhan—myrdd o weddiau wedi esgyn i'r nef drostynt, a chawodau o ddagrau heilltion weili eu tywallt yn eu hachos ; a'r ocheneicliau hyn yn myned yn drymach drymach, y gweddiau yn ddyfalach ddyfalach, a'r dagrau yn amlach amlach, fel y canfyddent fod oferedd yn cynyddu gyda'u cynydd, a'r gobaith am en dychweliad at Dduw yn gwanhau y naill flwyddyn ar y llall. Yn y 'stâd yma o bryder meddwl yu nghylch eu plant, y gwawriodd y flwyddyn 1854arrai o'n darllen- wyr. Gyda chalon drom a llygaid gwlyb y maent yn barod i ofyn, " Ar ol eu magu mor anwjl, eu cynghori mor ddwys, ac yicbil ar eu rhan mor daer; a raid i ni, wedi y cwbl, eu rlioddi i fyny i'r byd, a Satan, ac uffern î" Os cawn genad i'ch ateb, rieni, dywedwn yn hyf, Na raid, na raid; rhydd yr Arglwydd eich dagrau yn ei gostrel, a'ch gweddiau yn ei lyfr. Heb law ei air sicr, y mae genym anghreifftiau lu i'n cadarnhau ar y mater. Crybwyllwn un— Diau fod llawcr o'n darllenwyr wedi clywed am y santaidd a'r llafurus John Smith, yr hwn oedd weinidog