Cylchgronau Cymru

UBGORN SEION ŵtim \> &aim. Rh:f. 53.] EHAGFYR *9, 1860. [Cyp. XIII. GWEITHIWCH ALLAN EICH IACHAWDWR IAETH, GAN YB HENURIAü G. D. EIATCN. Wrth edrych ar ymarweddiad rhaì o'r Êaint, ymddengys eu bod yn dysgwyl myned i mewni'r deyrnas nefel, yn unig am eu bod yu aelodauyn yr Eglwys, ac o herwyc'd nad ydynt hwy yn cyflawm pechodau. Eithr nid digon vw i ui foiî yn ddim ond aelodou mewn enw yn Eglwys Crist. Wi ddylam adael ì'n hunain gysgs, gan feddwl ein bod Jyn ddiogel—fod ein iachawdwriaeth yn sicr,o berwydd ein bod yn honi ffydd yn yr Efengyl, ac o herwydd ein bod wedi cael ein beiyddio, ac wedi cael arddodiad dwylaw er derbyn dawn yr Ysbryd Glan, Dylem goflo nad ydyna etto wedi gwuead ein galwedigaeth a'n hetholedigaetb yn sicr. Nid ydym wedi gwneud dim ond dech reu teithio y ffordd sydd yn arwain i fywyd tragywyddol. Mae ein hiachawdwriaeth genym i'w gweitbio allan etto. Llwybr garw sydd ©'n blaen o hyd—bywyd o dreíalon, an hawgderaa a phrofedigaetbau. Rhaid cael eymaint o flydd amynedd, diwydrwydd, ao cgni ag a ellwn ni rheoli cm y gallwn ni orchíygu. Er hýny, rii'ì oes acbosi ni ddigaloni' 53 [Pms l^c.