Cylchgronau Cymru

UDGORN SEION, NEU 'Mmn k ìífeaûtf. Rhh?. 3.] IONAWR 21, 1854. [Gîf. VII. DONIAU YSBRYDOL. ^Nid ein hamcan yn y sylwadau canlynol, yw manylu ar natnr na pharhad, " ymadawiad," nac adferiad y doniau ysbrydol; gwnaethorn hyny yn helaëth a diwrthbrawf, debygwn, yn yr " Eurgmwn Ysgrythyroî," &c, a chrefwn sylw aml yno. Taer ddymunwn ystyriaethau y Saint ar a ganlyn hefyd. Nid oes anghen i ni brofi na dweyd fod yr amrywiol ddoniau ysbrydol ag oedd yn addawedig gan Dduw i'w eglwys, yn amser y saint cyntefig, yn gyrhaeddadwy i Saint y Dyddiau Diweddaf yn awr; canys trwy fwynhad o honynt o bryd bwy gilydd, daeth hyn yn ffaith wybodus i chwi- etto, yraae rhyw fath o Saint, ag y dymunem ddweyd gair neu ddau wrthynt ar y pen hwn; sef y rhai hyny a ymfocìdlonant i fyw, a bod yn yr Eglwys heb fwynhau y doniau rhag-grybwylledig <eu hunain, ac heb laAver íieu nemawr o awydd eu cael. Hyfryd ganddynt, mae yn wir, yw clywed eu brodyr alu chwiorydd yn y cyfarfodydd yn llef- aru â thafodau dyeithr, a chlywed ereillyn cyfieithu; ereill yn prophwydo, yn canu trwy yr Ysbryd, &c. Ond o'u rhan hwy gallant Avneyd hebddynt yn byrion. Cam-ddealltwriaeth o'r doniau a'u dybenion yw hyna, Mae yn ddyhdswydd arbenig ar 'hobun o'r Saint ì geisio y donìau drosto ac iddo ei hun. " Deis- yfwch ddoniau ysbrydol; ond yn hy trach fel y prophwydoeh" (l Cor. xiv, i), sydd ysgrythyr orchymynedig; ni ellir ei hes- geuluso heb fod yn troseddu gorûhymyn dwyfol drwy hyny. "Deisyfweh;" eynnwysir yr oll o'r Saint yn y gorchymyîi. ■3 [piìis \g.