Cylchgronau Cymru

udgorn' seion; NIÎÜ ŵten p ^aínt. Rhif.. 13.] .IONAWR, 1850. [CyF.II. UDGANIAD DECHREU BLWYDDYN. Anwyl Dda-rllenwyh,—Ar ddechreu y flwyddyn 18ôO, tueádir " ni i udganu " Blwyddyn Newydd Dda i chwi." Mae hyny yn weddus, pan yr ystyriom fod ein Hüdgorn lawer yn fwy eleni, a chwithau wedi'bod «nor garedig â'n derbyn i udganu yn eich plith yn ystod y flẁyddyn ddiweddaf. Y raae llawer, fel ninnau, yn cyfarch eu gilydd â " Blẃyddyn Newydd dda," heb wybod ond ychydig pa un ai da aì drwg a fydd. Ma'e dull blynyddau y -byd liẃn yn cyfnewid yn barhaus. Gwelodd un flwyddyn Adda ac Efe yn frenin a brenines yn eu gardd baradwysaidd; ond gwelodd ún arall ddiluw yn bedyddio y byd i farwolaeth ei " hen ddvn," fel y gallai wisgo y " dyn newydd" Noah. Gwelodd blynyddoedd ereill ddystrywio dinasoedd gan wlaw tanllyd, a chenedloedd cyfain gan gyfJafan rhyfeloedd. Bu blwyddyn unwaith pan y gorymdeithiai Israel rhwng muriau dyfrllyd y Môr Coob, ac y gorweddai Pharaoh a'i luoedd yn eu carneddi. Aml flwyddyn vr ymddangosodd yr Ai'glwydd i ddyn, ac yr ytnddyddanodd ag ef, hyd y nod wyneb yn wyneb. Llawer prophwyd a welodd y blyn- yddoedd megys sêr goleu i oleuo y ddaear, ac i ddyoddef cael eu diffodd gan blant y tywyllweh. Cafodd rhai btynyddoedd yr anrhydedd o bresennoldeb Etifedd y nefoedd mewn agwedd gwas aryddaear, a'i glywed yn dadgan geiriau yn cynnwys bywyd tragywyddol; a blwyddyn arall oedd yn lygad-dyst o'i groes- hoeiiad rhwng lladton a,ra ei ddaioni. Blynyddau «rtíill a I *