Cylchgronau Cymru

UDGORN SEION. Nlîtf Rhif. 19.] GORPHENAI^ 1850. [Cw. H NAF, I S AL M. Detjwch chwi sydd yn caru yr Afgi-wyfld, « ni a lefarw-n ,\m fawr garedigrwydd ein Duw, oblegid ei drugaredd sydd ỳa dragywydd. Mae ei ddaioni yn cyrhaedd o genedlaeth i genedlaeth, ««• r mae holl blant dynion yn cael eu llesoli. Pa deyrnged a dalwn i'r Jehofa, yr hwtt sydd yn teymasíi yn y nefoedd, am ei I'endithion lliosog a'i ofal roawr am wuith ei ddwylaw ? O herwydd y sawl a weithredant gyfiawnder ac a trrhttrrf Dduw, sydd yn gymmeradwy ganddo ef: nid ydynt ainddifad <> mis rodd dda. Y mae yn rhoddi gorchymyn l'w angylian i'w dal i fyny yn eu cystuddiau, i'w hachub hwy o'u gofidiau, a'u gwaredu o ]»w a gallu y cadarn arfog. Megys y mae'r aur yn dyfod o'r tîn wedi ei buro o bobsorod, felly y mae ei Saint ef yn dod i l'yny o'r oddaith, yn bur ac \n «antaidd o'i flaen ef, Mwy na choncwerwyr ydynt trwy vr Hwh a'u carodd. ac a roddes ei hun drostynt, ac a'u prynodd â'u waed gwerthfawr ei «un. Iddo Ef y byddo'r anrhydedd a'r gogoniunt ýri dragywydd. Y raa'i geiriau yr Arglwydd yn gwneyd daioni i'r uniawn ,b,>b «imser, gan oleno y meddwl a llanw y dealltwriaeth á goleu.ni.a gwybodaetb. i.9