Cylchgronau Cymru

ÜDGORN SEION, ^er.en i> &amt» Rhif. I.] IONAWR 5, 1856. [Cyí. IX. YR IAITH SAESONAEG. (O'r " Star.") t Y mae yn naturiol i ddynion garu y wlad yn mha un eu gan- wyd ac eu dysgwyd, i lynu wrth ddulliau ac arferiadau eu Udau, ac i gredu mai yr iaith yn inha un y dysgasaDt gyntaf i tìoesg-ddweyd eu hanghenion plentynaidd yw y perffeithiaí o bob iaith arall. Y mae yn dda y fod hyn felly, a thuedda i wneuthur dynion yn foddlonach i'w sefyllfa, ac ni cnwennych- em'ei gaei fel arall er mwyn cyfnewidiad yn unig. Saint y Dyddiau Diweddaf ydynt bobl neillduol yr Arglwydd, a gyfodwyd er cyfiawni ei ddybeníon yn y byd, i'r hyn y mae yr ufydd-dod perffeithiaf yn anhebgorol. Mewn trefn i bobl drryfod yn berffaith mewu undeb rhaid iddynt fod yn un yn inhob peth a ddichon ddylanwadu ar eu gweithredoedd, pa un a fyddant o natur grefyddol, wladol, cyradeithasol, neu gartrefol. Ni ellir byth wneuthur hyn yn efí'eithiol heb gyfrwng neu iaith gyffredinol, drwy yr hon y gall y naili berson drosglwyddo meddylddrychau neu egwyddorion i'r llall, yn yr un goleuni yn niha un eu derbynitsyd» Bydd y Saint rhyw ddiwrnod yn feddiannol ar iaith bur, o d-arddiad Nefol, gyffelyb i'r hon a lefarodd Adda yn Ngardd Edenpan y llefarodd yr Arglwydd wrtho ef gydag awel y dydd, a'r hon etto a fydd yn gyfrwng cyfrinach pan y daw dynion yn ddigon perffaith i ymddyddan â'r Duwiau. I [Pris \g.