Cylchgronau Cymru

CEHHADYDD CYMEEIG, \: Ähîf. 13.] CHWEFROR.15, 1841. [Cyf. II. SYLWADAU AR Y GAIR GRAS. (Allano waith Dr. Clar/ie.) ''Grasichwi." Rhuf. 1. 7. 1. Y gaîr charis, sydd yn arwydcìo yn gyffredin j^o/r, neu ewyllys da, ond yn enwedig y ffafr •sydd yü îierthol a gwrithredol, ac sydd yn llwytho ei gwrthddrychau d daioni. Luc 1. 30, " Nac ofna, Mair, canys cefaist jjfii/r (ehann) gyda Duw." Luc 2. 2, 40, " A'r plentyn a gyn- nyddodd—a gras Duw, (charis Theou) a ffafr Duw oedd àrno ef,'5 Adn.-52, " A'r Iesu a gynnyddodd mewn/a/r (chariti—gras\ gyda Duw a d'ynion " Act. 4. 47, "A chaei ffafr (charin—gras) gyda'r holl bobl." Act„ 4. 33, " A gras (charis—ffafr) mawr oedd arnynt hwy oll.''— Yr oedd yr Apostolion y pryd hyny mewn ffafr gyffredinoi gyda'r torfeydd. Yn yr ystyr hyn ^inae'r gair yn dygwydd mewn amryw fanau yn yr Hen Destament a'r Newydd. 2. Mae yn cael ei arfer am y bendithion y mae yn eu cyfranu ; canys os bydd Duw yn tueddu mewn ffafr tuag at ryw berson, ei weithredoedd cymwynasgar ar ran y per. son hwnw, a fydd yn ganlyniad angenrheidiol o'r fatíi ffafr. Ioan 1. 14, " Yn llawii gras a gwirionedd f' h. y. wedi eì gyfíawni ynmhob bendithion ysbrydoì.ì "A gras am ras.'' Y mae efe yr hwtí syî ' / /,<■ f/ / •:/,/- í7 " / í.i^