Cylchgronau Cymru

Y GYMEAES. Cyp. II.] MAI, 1851. [Rhip. 5. ^trgoffotn WMFFRE ÊvÄN^TcÌLÄÌSDrE7wRAIG. Joh y rnîryn diweddaf o'r Cronicl, mae ein cyfaill athrylithgar, y Parch. Fa'n ^0Dert8' ° Ruthyn, wedi tynu darlun tra chywir a difyrns o'n hen gy« ^111 Wmffre Evan; Dichon na ddigia " awdurdodau goruchel" y Cronicl ÿel • am e' drosglwyddo i dudalenau Y Gymraes, gan ein bod am wneud ^ydig nodiadau ar Catrin, gwraig WmíFre Evan, a gŵyr ein cyfaill o'r gorau , l tra dymnnol yw gweled gŵr a gwraig gyda'u gilydd. Yr ydym hefyd, 'í rwymau i siarad yn barchus am Wmffre Evan ei hua, oblegid efe oedd 0 hathraw cyntaf yn yr Ysgol Sabbothol. Y lle yr eisteddai ef a'i ddosbarth íw 3l y *"a'nc ar dalcen isar^ Capel y Brithdir, yn union yn y lle y mae y pud yn awr. Nid oes genym lawer o gof am addysgiadau ein hen gyfaill; Wym yn gwybod fod " edrych ar dy lyfr" yn un o'i orchymynion, ac y mae j,e?ym ryw adgof cymysglyd y byddai yn gweinyddu bonclust achlysurol er «Wanegu ei awdurdod. Ni buom yn hir dan ei ofal, drwy i ni gael ëin *°d i ddosbarth y darllen, ond bu ef yn hir iawn yn ffyddlon a diymod fel » íaw y rhai bach. Mae yn dda ganddom gael cyfle fel hyn i gydnabod j» äsanaeth ein hen gyfaill, ac i ddiolch iddo am ei hyfforddiadau boreol. . yderwn yr estynir iddo hir ddyddiau a blyneddoedd einioes; ac os dygwydd ^. agluniaeth ganiatâu i ni weled y Brithdir unwaith eto, ac i gyfarfod âg jnffre Evan, gofaled beidio a dywedyd y chwi, wrthym, oblegid yr oedd y jjr yn swnio yn aflafar iawn yn ein clustiau, pan y clywsom ef yn ei arferyd. tç.aWr hoffem weled ein hen gyfeillion unwaith yn rhagor, ond os na chania- jje ûyn i ni, y mae genym " wir ddiogel obaith" am eu a ddywed yr un o'r preswylwyr " claf ydwyf." He n l n'' y mae Senym " wif ddiogel obaith" am eu cyfarfod mewn byd, preswylwyr " claf ydwyf." .; <£ YR HEN WMFFRE EVAN." ■NlT\ ' w.. wyf yn meddwl fod na ienanc na hen, na thlawd na chyfoethog, a bres- j 'ant o fewn milldiroedd i'r ffordd a arwain o Ddolgellau, yn swydd Peirion, ■E«öUC^ley» yn swydd Callestr, heb fod yn adnabyddus â'r " Hen Wmffre ei, jjî0 ysgrifenu cofiant y byw yn waith anhawdd a pheryglus. Os mynegir lîed -eddau' ac os bydd y »wrtnddrycl1 yn nn cyhoeddus, athrylithgar, a dyg rus i drin ei ysgrifell, gallai y casgla y cyhoedd fod y bywgraffydd yn Swyl i'w gyfaill ddychwelyd y gymwynas, yn ol yr hen air,— \> " Cân di bennill mwyn i'th nain, fe gân dy nain i tithau." > °s amlygir gwendidau y cyfryw, gallai yr yraofyna yntau am le i ddi'al,