Cylchgronau Cymru

Y GWYLIWR. [Rhif 2. MAWRTH, 1870. Cyf. I. ê^wgí (SrtfgfrM, RHYFEL ARMAGEDON. Yn yr ysgrif flaenorol, crybwyllwyd mai un o'r eg- wyddorion a ymleddir yn ei gylch yn y rhyfel hwn y dyddiau presenol yw dadgyssylltú yr Eglwysi Gwlad- ol a'r Wladwriaeth, yr hyn sydd yn myned yn mlaen gyda chyflymdra, ac nid yn hwyllog. Yn awr yr ydym yn galw sylw manwl y darllenydd at gyf- eiliornad mawr arall ag y mae yn rhaid ei ladd cyn y derfydd y rhyfel neillduol hwn. Y cyfeiHornad a feddyliwn yw hwn, sef codiad dynion ifyny mewn gallu ac awdurdod, yn yr eglwysi, uwchlàw eu cydgrefyddwyr; neu mewn geiriau byrach,—Gwneüthur bhyw Ddyn- ion yn Aeglwyddi Crefyddol. Mae y cyfeiliornad 4wn ychydig yn henach nâ chyssylltiad yr Eglwys a'r Wladwriaeth. Ac nid yn unig hyny, ond gellir dywedyd rhagor, sef mai hwri yw tad hagr yr holl frodyr cyfeiliornus ereill, Am hwn y dywedodd ein Harglwydd Iesu Grist lawer gwaith a llawer modd, wrth ei Apostolion, am ei ochelyd a'i wrthwynebu; ac yn ol llaw, cynghorai yr Apostolion yr Eglwysi yn gyfiredinol i ofalu am hwn a'i gadw allan o'u phth. A dylid cofìo, er hened yw, nad yw mor hen ag oes yr Apostolion ychwaith. Fel ag y mae hwn y gẃreiddyn henaf a chwerwaf a ddechreuodd dyfu o'r holl gyfeiliornadau ÿn ngardd yr Arglwỳdd, felly üefyd, mae yn debyg mai efe fydd y diweddaf i gael ei holl wreiddiau allan. Mae uchel-gais, balchder, ac elw, yn ei noddi a'i achlesu jn mhob oes ac yn nihob man; ac y mae yntau, yn ei dro, yn eu porthi