Cylchgronau Cymru

Chwiliwch trwy dros 450 o deitlau a 1.2 miliwn o dudalennau

fiW (M^ r 2 ,-\. YMWELWR. Rhif 1.] IONAWR, 1837. [Pris 2<r. AT'Y CYHOEDD, DiAU fod llawer o bobl fwyaf sobr ein gwlad wedi bod yn.brudd en hysbrydoedd, ac yn ddyrys eu meddylian yn ystod y blynyddoedd diweddaf, wrth sylwi ar arnrywiol 0 lygredigaethau ag oeddynt fel afonydd mawrion yn tori dros ein gwlad. Wrtb feddwl am anwyb- odaeth dygn llawer o hen bobl, ac ereill mewn canol oed, gobeithient weled gwawr yn tori yn mhen ychydig, gan fod ysgolion sabboth- 01 mordliosog, a chynnjfer yn mysg y gwahanol enwadau crefyddol, yn llafurio yn galed i'w dwyn \n mlaen, er rhoddi addysg mewn pethau ysbrydol i'r ieuenctyd sydd yn çodi i fynu, gan hyderu cael y pleser o weled y rhai y poenent gymmaint wrthynt, yn hanldwch a bendith yn eu gwahanolgylchoedd. Ond, er eu galar, myny.ch iawn y siomid hwynt yn eu dysgwyliadau cyfreithlon 'a hyfryd : yn aml iawn y gwelent y plant y buont yn gofalu yn ddyfal am danynt, y rhai y bu- ont dros flynyddoedd, efallai, yn eu cynghori ac yn eu haddysgn, wedi iddynt dyfu ychydig i fynu, yn ymollwng i gyfeillachau ofer a Jlygredig, yn chwareu â'r maglau a osodid mor lliosog iddynt, gan ymdroi mewn meddwdod; yn mỳned oddiyno i odineb, ac, yn y diwedd, i'r fath raddau o ddigy- wilydd-dra a chaledwch, fel y gaíl- ent gellwair, a chyflawni ystranciau hyd yn oed yn nhý santaidd Brenia y brenhinoedd, a dirmygu pob cyngor a cherydd oddiwrth dad a mam, y rhai a'u magasent yn dyn-( er, a'r rhai a deimlent yn ddwys drostynt. Hyderus ydym fod llaẁer o'r gwýr da y soniwn yn awr ani^dan- ynt,, yn llawenhau wrth welcd chwaer anwyl a ffyddlon i'r Ysgol Sabbothol, yn codi i fynn, cym- deithas cymmedroldeb: sef- ydliad, ag yr ydym yn credu y daw miloedd o athrawon Ysgolion Sabbothol ein gwlad, i ganmoIDiiw am dano. Lliaws o honynt eisioes a welant fod y Gymdeitfias hon yn cydweithredu â. hwynt, yn amcanu at (Tordd i gael rbai ag ynt yn awr yn treulio nos Sadwrn, yn fynycb, inewn tafarndai: yn aml yn peri gofid i rai ag a hofi'ent gadw eu tai heb aflonyddwch, a garent eu cau mewn amser prydlawn; ond yn awr mewn rhyw fodd yn gorfod cyd-ddwyn á'r rbai hyn, efallai, weithiau, hyd fore dydd yr Argl- wydd, ac feîly yn cael eu hanadd- asu i gadw y dydd gwerthfawr hwnw at ei ddyben priodol, ond yn ei dreulio mewn cysgadrwydd ; ac felly eu Lly wydd goruchel, yr hwn sydd yn eu cynnal, ac yn eu di- wallu, heb gael ei gydnabod gan- ddynt fel y cyfryw; heb gael yr aberth hwnw o wasanaeth adiolch- garwch ag a ddylai gael; neu, os caiíFryw wasanaeth, mae yn cael ei gyflawni gyda y fath farweidd- dra, fel y mae yn ffiaidd ganDduw, fel cyflawuiad allanol, corphprol, yn unig, hcb fywiogrwydd meddwl, a hwythau eu hunain, druaín, wrtli